http://www.nrc.nl/nieuws/2014/06/03/hoe-moet-het-straks-verder-met-kees/
Dit is een fascinerende documentaire over de 46 jarige Kees, die autistisch is en bij zijn 80 jarige ouders woont. Kees is angstig over de toekomst als zijn ouders er niet meer zouden zijn omdat zij de enige mensen zijn die hij kan vertrouwen. Hij is nu opzoek naar een plek waar hij rustig kan wonen met de begeleiding die vergelijkbaar is met zijn ouders. Als het niet mogelijk is, wil hij liever dood.
Als ik naar Kees luister, hoor ik alle existentiële aspecten van het leven zoals gecatalogiseerd door Yalom langskomen: dood, isolement, zinloosheid en vrijheid. Hij praat ook over zijn keuzes in relatie tot hoe hij met die verschillende aspecten omgaat. Misschien zou Kees baat kunnen hebben bij een existentiële fenomenologische psychotherapie. Wat denkt u?